Prof. Tadeusz Iwiński: PRAWIE STATUS QUO W WARSZAWIE, NOWA JAKOŚĆ W BUDAPESZCIE

poniedziałek, 14 października 2019

PRAWIE STATUS QUO W WARSZAWIE, NOWA JAKOŚĆ W BUDAPESZCIE

Według exit polls Prawo i Sprawiedliwość zachowa (niestety) bezwzględną większość w Sejmie (239 mandatów). Więcej będziemy wiedzieli dopiero w poniedziałek około południa. To sytuacja prawie analogiczna do tej, która istniała przez ostatnie 4 lata (240 mandatów). A propos-jedyny przedstawiciel Mniejszości Niemieckiej tradycyjnie głosuje za formacją sprawującą władzę.

Ale jak wiadomo "prawie" robi często znaczną różnicę. W tym przypadku jest nią przede wszystkim powrót lewicy (SLD+Wiosna+Razem) do parlamentu (wg sondaży 11,9% głosów i 43 mandaty w Sejmie). W mniejszym stopniu dotyczy to przekroczenia progu wyborczego przez prawicową Konfederację (wstępnie-6,4% głosów i 13 mandatów) na czele z "niezniszczalnym" Januszem Korwinem-Mikke, którego dobrze pamiętam jeszcze z czasów studenckich jako ciekawego analityka brydżowego (też barwnie i oryginalnie opisującego zmagania na tym polu).

Nową jakością polityczną tego dnia są natomiast rezultaty wyborów samorządowych na Węgrzech.Sensacją bowiem stał się wynik batalii o kluczowe stanowisko mera Budapesztu. Kandydat zjednoczonej opozycji Gergely Kapacsony (44l.) pokonał przedstawiciela rządzącego dotąd niepodzielnie Fideszu - partii najbliższej programowo PiS oraz sercu Jarosława Kaczyńskiego. Nawiązując do dzisiejszych powyborczych słów Grzegorza Schetyny, iż "w Warszawie nie będzie Budapesztu" można mieć nadzieję, że za jakiś czas u naszych "bratanków" dojdzie do jakościowej zmiany politycznej, choć Orban dysponuje większością konstytucyjną w parlamencie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Prof. Tadeusz Iwiński

mgr inż. chemii (z doświadczeniem pracy w przemyśle).
doktorat i habilitacja w zakresie stosunków międzynarodowych.
profesor nauk humanistycznych.
stypendysta Fulbrighta na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge, Mass. (1977-78) i IREX-u na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (1988).
w latach 80-tych współpracował z Uniwersytetem ONZ w Tokio.
kierownik dwóch ekspedycji naukowych w Afryce i świecie arabskim.
autor wielu książek z dziedziny systemów politycznych kapitalizmu i stosunków międzynarodowych, m.in. „Portugalia na zakręcie historii”, „Ruch rewolucyjny w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskie”, „Współczesny neokolonializm”.
1980-89 – członek prezydium Komitetu Badań Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej Polskiej Akademii Nauk, 1987-95 i w okresie 1999-2004 – członek Komitetu Nauk Politycznych PAN, 1989-1990 dyrektor Instytutu Nauk Politycznych ANS.
wiceprzewodniczący Polskiej Rady Azji i Pacyfiku.
profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (od 1999; od 1992 prof. WSP w Olsztynie).
włada kilkunastoma językami.
siedmiokrotnie (w 1991, 1993, 1997, 2001, 2005, 2007 i 2011 r.), wybierany do Sejmu z listy SLD (w 2007 r. z list LiD) z regionu Warmii i Mazur (w tym 4-krotnie z największą liczbą głosów spośród kandydatów ze wszystkich list w okręgu; 1991 r. – 13.356 głosów, 1993 r. – 22.859 głosów, 1997 r. – 39.709 głosów, 2001 r. – 37.934 głosów, 2005 r. – 9.734 głosów), 2007 r. - 18.408 głosów, tj. 43,7% głosów oddanych na listę LiD w okręgu 35 Olsztyn.
od połowy 2004 r. do października 2005 r., od listopada 2007 do września 2010 r., następnie od października 2011 r. – wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu.
od kwietnia 2005 r. do października 2005 r. – członek sejmowej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn.
od października 2012 r. - członek sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu.
od 1991 r. członek delegacji Sejmu i Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, 1993-97 i ponownie od 2001 do grudnia 2005 r. - przewodniczący delegacji, obecnie – wiceprzewodniczący delegacji.
w latach 1994-98 i od stycznia 2003 do lutego 2005 r. wiceprzewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy w Strasburgu. Z ramienia Rady kierował licznymi misjami międzynarodowymi (zwłaszcza o charakterze humanitarnym), m.in. w b. Jugosławii, na Kaukazie (w tym w Czeczenii), w Rwandzie i Burundi, na Bliskim Wschodzie i na Ukrainie i w Kazachstanie.
przewodniczący Komisji Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy ds. Migracji, Uchodźców i Demografii (od stycznia 2001 do lutego 2004).
od maja 2003 (przez rok) w grupie polskich parlamentarzystów-obserwatorów w Parlamencie Europejskim.
w okresie V-VII 2004 deputowany do Parlamentu Europejskiego.
członek PZPR; członek-założyciel Socjaldemokracji RP, kolejno: od II.1990 r. - członek Centralnego Komitetu Wykonawczego (i przewodniczący organizacji warszawskiej), prezydium, a następnie (1997-99) wiceprzewodniczący SdRP.
od początku odpowiedzialny za sprawy i kontakty międzynarodowe; wniósł zasadniczy wkład w przyjęcie SdRP do Międzynarodówki Socjalistycznej, Partii Europejskich Socjalistów i doprowadzenie do silnej pozycji międzynarodowej partii.
od połowy 1999 r. członek Zarządu Tymczasowej Rady Krajowej SLD; na I, II i III Kongresie SLD oraz po Konwencji w maju 2005 r. wybierany do Zarządu Krajowego.
z ramienia SLD członek Prezydium Partii Europejskich Socjalistów i władz Międzynarodówki Socjalistycznej.
od października 2001 do lipca 2004 Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów odpowiedzialny za sprawy międzynarodowe w rządach Leszka Millera i Marka Belki.