Prof. Tadeusz Iwiński: POŻEGNANIE PROF. GEBETHNERA

poniedziałek, 6 grudnia 2021

POŻEGNANIE PROF. GEBETHNERA

Na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie pożegnaliśmy prof. dr. hab. Stanisława Tytusa Gebethnera-wybitnego prawnika i politologa, prawnuka Gustawa Adolfa Gebethnera, założyciela znanej firmy księgarsko-wydawniczej. Zmarł na krótko przed ukończeniem 87 roku życia.

Był barwną, charakterystyczną postacią-zawsze w muszce, typ nienagannego dżentelmena (jeden z mówców żegnających Profesora powiedział, iż „nawet gdyby prowadził traktor też by wyglądał na dżentelmena”). Związany przez dekady z Uniwersytetem Warszawskim ,który ukończył i na którym zdobywał stopnie oraz tytuł naukowy. Bardzo lubiany przez studentów i doktorantów ,zawsze otwarty na dyskusję. W ostatnich latach pracował też na kilku innych uczelniach w Warszawie gdzie prowadził zajęcia z prawa administracyjnego i ustrojowego.

Prof. Gebethner był uznanym specjalistą w dziedzinie prawa konstytucyjnego oraz systemów politycznych, szczególnie systemów wyborczych. Jego książka: ”Rząd i opozycja Jej Królewskiej Mości” (wydana w 1967r.) do dziś uważana jest za pozycję klasyczną. Nie stronił od działalności publicznej- wprost przeciwnie. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych jako przedstawiciel strony rządowo-koalicyjnej. W późniejszych latach wchodził w skład m.in. Trybunału Stanu, Rady Legislacyjnej i Doradczego Komitetu Prawnego przy szefie MSZ.

Sam miałem możliwość poznać bliżej Profesora w trakcie studiów doktoranckich na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW w latach 1970-1972 oraz jako członek Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego (1993-1997), która przygotowała projekt obecnie obowiązującej ustawy zasadniczej, a której Zmarły był ekspertem.

Non omnis moriar!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Prof. Tadeusz Iwiński

mgr inż. chemii (z doświadczeniem pracy w przemyśle).
doktorat i habilitacja w zakresie stosunków międzynarodowych.
profesor nauk humanistycznych.
stypendysta Fulbrighta na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge, Mass. (1977-78) i IREX-u na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (1988).
w latach 80-tych współpracował z Uniwersytetem ONZ w Tokio.
kierownik dwóch ekspedycji naukowych w Afryce i świecie arabskim.
autor wielu książek z dziedziny systemów politycznych kapitalizmu i stosunków międzynarodowych, m.in. „Portugalia na zakręcie historii”, „Ruch rewolucyjny w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskie”, „Współczesny neokolonializm”.
1980-89 – członek prezydium Komitetu Badań Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej Polskiej Akademii Nauk, 1987-95 i w okresie 1999-2004 – członek Komitetu Nauk Politycznych PAN, 1989-1990 dyrektor Instytutu Nauk Politycznych ANS.
wiceprzewodniczący Polskiej Rady Azji i Pacyfiku.
profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (od 1999; od 1992 prof. WSP w Olsztynie).
włada kilkunastoma językami.
siedmiokrotnie (w 1991, 1993, 1997, 2001, 2005, 2007 i 2011 r.), wybierany do Sejmu z listy SLD (w 2007 r. z list LiD) z regionu Warmii i Mazur (w tym 4-krotnie z największą liczbą głosów spośród kandydatów ze wszystkich list w okręgu; 1991 r. – 13.356 głosów, 1993 r. – 22.859 głosów, 1997 r. – 39.709 głosów, 2001 r. – 37.934 głosów, 2005 r. – 9.734 głosów), 2007 r. - 18.408 głosów, tj. 43,7% głosów oddanych na listę LiD w okręgu 35 Olsztyn.
od połowy 2004 r. do października 2005 r., od listopada 2007 do września 2010 r., następnie od października 2011 r. – wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu.
od kwietnia 2005 r. do października 2005 r. – członek sejmowej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn.
od października 2012 r. - członek sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu.
od 1991 r. członek delegacji Sejmu i Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, 1993-97 i ponownie od 2001 do grudnia 2005 r. - przewodniczący delegacji, obecnie – wiceprzewodniczący delegacji.
w latach 1994-98 i od stycznia 2003 do lutego 2005 r. wiceprzewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy w Strasburgu. Z ramienia Rady kierował licznymi misjami międzynarodowymi (zwłaszcza o charakterze humanitarnym), m.in. w b. Jugosławii, na Kaukazie (w tym w Czeczenii), w Rwandzie i Burundi, na Bliskim Wschodzie i na Ukrainie i w Kazachstanie.
przewodniczący Komisji Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy ds. Migracji, Uchodźców i Demografii (od stycznia 2001 do lutego 2004).
od maja 2003 (przez rok) w grupie polskich parlamentarzystów-obserwatorów w Parlamencie Europejskim.
w okresie V-VII 2004 deputowany do Parlamentu Europejskiego.
członek PZPR; członek-założyciel Socjaldemokracji RP, kolejno: od II.1990 r. - członek Centralnego Komitetu Wykonawczego (i przewodniczący organizacji warszawskiej), prezydium, a następnie (1997-99) wiceprzewodniczący SdRP.
od początku odpowiedzialny za sprawy i kontakty międzynarodowe; wniósł zasadniczy wkład w przyjęcie SdRP do Międzynarodówki Socjalistycznej, Partii Europejskich Socjalistów i doprowadzenie do silnej pozycji międzynarodowej partii.
od połowy 1999 r. członek Zarządu Tymczasowej Rady Krajowej SLD; na I, II i III Kongresie SLD oraz po Konwencji w maju 2005 r. wybierany do Zarządu Krajowego.
z ramienia SLD członek Prezydium Partii Europejskich Socjalistów i władz Międzynarodówki Socjalistycznej.
od października 2001 do lipca 2004 Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów odpowiedzialny za sprawy międzynarodowe w rządach Leszka Millera i Marka Belki.