Prof. Tadeusz Iwiński: BISKUP TADEUSZ PIERONEK

piątek, 28 grudnia 2018

BISKUP TADEUSZ PIERONEK

Zmarły właśnie biskup Tadeusz Pieronek (w Polsce episkopat w różnych latach składał się na ogół z ok. stu purpuratów) był profesorem prawa kanonicznego i przez pewien czas pełnił znaczące funkcje w rodzimym Kościele Katolickim. Ale przejdzie do historii głównie ze względu na swą NIEZALEŻNOŚĆ I OTWARTOŚĆ MYŚLENIA. Nie był bowiem – jak można by sądzić z niektórych ocen – człowiekiem lewicy, a – być może – nawet postępu. Był z pewnością KONSERWATYSTĄ (np. w kwestii podejścia do mniejszości seksualnych, czy aborcji), ale dostrzegającym ogromne zmiany w rzeczywistości Go otaczającej i wyciągał z tego wnioski.

Zupełnym zbiegiem okoliczności na krótko przed swą śmiercią w wieku 84 lat udzielił obszernego wywiadu krakowskiemu pismu "Zdanie", o ogromnej tradycji, a obecnie przeżywającemu "drugą młodość" . W znanej formule "Trzech na jednego" syntetycznie odpowiadał na kluczowe pytanie red. Nacz. Edwarda Chudzińskiego:

"I tak dochodzimy do gorących tematów współczesności. Jeśli, jak twierdzi Ksiądz Biskup, w PRL trwała nieustanna konfrontacja państwa z Kościołem, jeśli w III RP z rządami lewicy udawało się osiągnąć trudną koegzystencję, to logika by podpowiadała, że teraz mamy pełnię szczęścia, bo rządzi prawica, która realizuje przymierze tronu z ołtarzem...?
PIERONEK: "Współpraca obecnej prawicy z Kościołem wygląda tak, że ksiądz wychodzi na mszę, a politycy ogonem dzwonią. KATOLICYZM TYCH POLITYKÓW JEST ABSOLUTNIE NIEAUTENTYCZNY I KAŻDY ZAUWAŻY, ŻE POSŁUGUJĄ SIĘ KOŚCIOŁEM JAKO NARZĘDZIEM. Rząd ciągle liczy na to, że im jest bliżej ołtarza, tym więcej będzie miał zwolenników. W praktyce jednak dostrzega dobrze tylko tych wiernych, którzy są ich zwolennikami. Innym nie jest przychylny".

A w innym miejscu twierdził następująco: "Jest znaczna liczba księży, którzy rozumują uproszczonymi, w gruncie rzeczy archaicznymi kategoriami. Księża, o których można powiedzieć, że są "'otwarci" , uznawani są przez współbraci niemal za heretyków. I TRZEBA POWIEDZIEĆ OTWARCIE – WIELU KSIĘŻY PATRZY Z UKOSA NA PAPIEŻA FRANCISZKA".

Prof. Tadeusz Iwiński blog, blog Iwińskiego, SLD, Iwiński SLD, Tadeusz Iwiński SLD, Sojusz Lewicy Demokratycznej, Tadeusz Iwiński blog, blog tadeusz iwiński, lewica, lewicy, prof. Iwiński

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

O mnie

Prof. Tadeusz Iwiński

mgr inż. chemii (z doświadczeniem pracy w przemyśle).
doktorat i habilitacja w zakresie stosunków międzynarodowych.
profesor nauk humanistycznych.
stypendysta Fulbrighta na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge, Mass. (1977-78) i IREX-u na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (1988).
w latach 80-tych współpracował z Uniwersytetem ONZ w Tokio.
kierownik dwóch ekspedycji naukowych w Afryce i świecie arabskim.
autor wielu książek z dziedziny systemów politycznych kapitalizmu i stosunków międzynarodowych, m.in. „Portugalia na zakręcie historii”, „Ruch rewolucyjny w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskie”, „Współczesny neokolonializm”.
1980-89 – członek prezydium Komitetu Badań Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej Polskiej Akademii Nauk, 1987-95 i w okresie 1999-2004 – członek Komitetu Nauk Politycznych PAN, 1989-1990 dyrektor Instytutu Nauk Politycznych ANS.
wiceprzewodniczący Polskiej Rady Azji i Pacyfiku.
profesor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (od 1999; od 1992 prof. WSP w Olsztynie).
włada kilkunastoma językami.
siedmiokrotnie (w 1991, 1993, 1997, 2001, 2005, 2007 i 2011 r.), wybierany do Sejmu z listy SLD (w 2007 r. z list LiD) z regionu Warmii i Mazur (w tym 4-krotnie z największą liczbą głosów spośród kandydatów ze wszystkich list w okręgu; 1991 r. – 13.356 głosów, 1993 r. – 22.859 głosów, 1997 r. – 39.709 głosów, 2001 r. – 37.934 głosów, 2005 r. – 9.734 głosów), 2007 r. - 18.408 głosów, tj. 43,7% głosów oddanych na listę LiD w okręgu 35 Olsztyn.
od połowy 2004 r. do października 2005 r., od listopada 2007 do września 2010 r., następnie od października 2011 r. – wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu.
od kwietnia 2005 r. do października 2005 r. – członek sejmowej Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn.
od października 2012 r. - członek sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu.
od 1991 r. członek delegacji Sejmu i Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, 1993-97 i ponownie od 2001 do grudnia 2005 r. - przewodniczący delegacji, obecnie – wiceprzewodniczący delegacji.
w latach 1994-98 i od stycznia 2003 do lutego 2005 r. wiceprzewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy w Strasburgu. Z ramienia Rady kierował licznymi misjami międzynarodowymi (zwłaszcza o charakterze humanitarnym), m.in. w b. Jugosławii, na Kaukazie (w tym w Czeczenii), w Rwandzie i Burundi, na Bliskim Wschodzie i na Ukrainie i w Kazachstanie.
przewodniczący Komisji Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy ds. Migracji, Uchodźców i Demografii (od stycznia 2001 do lutego 2004).
od maja 2003 (przez rok) w grupie polskich parlamentarzystów-obserwatorów w Parlamencie Europejskim.
w okresie V-VII 2004 deputowany do Parlamentu Europejskiego.
członek PZPR; członek-założyciel Socjaldemokracji RP, kolejno: od II.1990 r. - członek Centralnego Komitetu Wykonawczego (i przewodniczący organizacji warszawskiej), prezydium, a następnie (1997-99) wiceprzewodniczący SdRP.
od początku odpowiedzialny za sprawy i kontakty międzynarodowe; wniósł zasadniczy wkład w przyjęcie SdRP do Międzynarodówki Socjalistycznej, Partii Europejskich Socjalistów i doprowadzenie do silnej pozycji międzynarodowej partii.
od połowy 1999 r. członek Zarządu Tymczasowej Rady Krajowej SLD; na I, II i III Kongresie SLD oraz po Konwencji w maju 2005 r. wybierany do Zarządu Krajowego.
z ramienia SLD członek Prezydium Partii Europejskich Socjalistów i władz Międzynarodówki Socjalistycznej.
od października 2001 do lipca 2004 Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów odpowiedzialny za sprawy międzynarodowe w rządach Leszka Millera i Marka Belki.